hercule en juno op stap: 6 mei 2022 voorbij Parentis-en-Born wildkamperen

Onze kampeerplek in het wild was geweldig, maar we hebben weinig / niet geslapen. De hele nacht waren er vogels aan het fluiten. ‘s Morgens neem ik hun gefluit op en stuur het door naar Christophe, vriend en vogelkenner. Direct kan hij ons zeggen dat het een nachtegaal is. Hij is super enthousiast. Blijkbaar hoor je die niet veel bij ons. Ik begrijp nu ook waarom een nachtegaal NACHTegaal heet. Christophe vertelt ons dat ze vooral ‘s nachts zingen. Om de vrouwtjes te imponeren en om hun hof af te bakenen. De vrouwtjes zingen niet. Wij hebben veel gevloekt. Ze stopten niet met zingen.

Zoals steeds op stap rond 7hr30. Er hangt nevel. Mooi om zien. Het is nog koud. We volgen de Rue de la Leucate. Weer is er volgens Google Maps weinig te vinden om te eten of te drinken. Rond 11hr vinden we een tankstation in Sanguinet. Ik hoop op een koffiemachine in het station. Maar neen. Er zijn enkel pompen. We houden een stop op de vluchtheuvel in het midden van de baan. Een chocolade koekje smaakt.

Daarna trekken we verder langs de D652 richting het bassin van Arcachon. Het is een drukke baan. Nerveuze auto chauffeurs, vriendelijke vrachtwagen chauffeurs. Rond 13hr30 houden we een stop op het gras voor een militair domein. Boterhammen met sardienen. Daarna trekken we weer verder richting Le Teich waar een camping is die open is. We kunnen terug wat fietssnelweg volgen op het einde. We passeren langs een immens avonturen park. Na wat omwegen komen we toe aan de camping Ker Helen.

Jammer genoeg is het restaurant nog niet open. We gaan naar de ingang van de camping om te kijken of we de moed hebben om nog 1,5 km te stappen naar een restaurant. Op dat moment ontmoeten we het Franse koppel dat we twee dagen geleden ontmoet hadden op de Vélodyssée. Zij logeren twee dagen in een stacaravan. Ze bieden aan om samen met hen iets te eten , als we zelf eten bij hebben. Zij hebben zelf enkel 2 microgolf maaltijden nog voor die avond. Er is ook een jonge Franse fietser toegekomen die zijn tent vlak bij hen heeft opgezet. Hij werkt in de bio landbouw en in de zomer als herder in de Alpen. We gaan een blik petit salé aux lentilles en brood halen aan onze tent. We eten samen in hun stacaravan. Rosé uit plastieken bekers. Bijna iedereen heeft Bretoense roots. Boeiende discussies. Het is een super gezellige avond.

Veel gewandeld. 40 km. Hele dag niets gevonden onderweg: geen bar, geen bistro, geen restaurant. De nachtegaal!