hercule en juno op stap: 29 mei 2022 La Rue St Pierre wildkamperen bij VEOLIA - Foucarmont wildkamperen aan het sportcomplex

Het was een speciale dag vandaag.

De nacht was koud. We deden extra lagen kleren aan, kropen dicht bij elkaar.

Een beetje voor 6hr zijn we wakker. Terwijl we alles aan het opruimen zijn, begint het te regenen. Het is de eerste keer, sinds we vertrokken zijn, dat we de tent moeten opplooien in de regen. Op het moment dat we de tent aan het afbreken zijn, passeert de politie. Pierrick legt uit dat we de nacht er hebben doorgebracht en direct weer vertrekken. Het is geen probleem.

Rond 6hr40 gaan we op stap. Het is koud, het regent, er waait een koude wind. Volgens GM zou er na 4 km een bakker zijn. We leven op hoop. Vooral de warme koffie zal deugd doen. Als we aan het stappen zijn, regent het soms wel, soms niet. De zon probeert door de wolken te schijnen. De wind is koud. We volgen de D928. De baan is erg rustig. Op dit traject loopt ook de autostrade, die tolvrij is. Het meeste verkeer zal de autostrade nemen. De baan is zo ‘n typische Franse loodrechte weg. Wij zien de auto’s van ver aankomen. Zij hopelijk ons ook. Na 4km gaan we even naar links, naar de bakker . Waar de bakkerij zou moeten zijn, is niets. Weer zo’n fantoom ding. In les Landes hebben we dit ook al eens meegemaakt. Dus gaan we terug naar de D928 en wandelen we verder. Op 11 km zou er een bar zijn die open zou zijn, zegt GM. We blijven dromen van de warme koffie en ontbijt. Rond 10hr15 komen we toe aan de bar. De bar is er, maar hij is gesloten. Na 16 km zonder ontbijt, houden we nu toch een stop. Ik haal een doos koekjes, wat chocolade, een snicker uit de kar. Het doet deugd om iets te eten. Het is nog 7 km tot in Neufchatel-en-Bray, waar bakkers, restaurants, bars zijn. Daar zal wel iets open zijn. Ondertussen wandelen we goed voort. De weg is recht. Het verkeer is rustig. Het landschap wordt glooiend, heuvelachtig. We zien het, we voelen het. Om 11hr50 komen we aan in Neufchateau-en-Bray. Aan het begin van het dorp is een aantrekkelijke bakkerij, waar ook tafeltjes staan. We zijn er nog niet uit of we nog een brood nodig hebben of niet. We zien dat de weg in de stad terug stijgt. En dus beslissen we om wat verder naar het centrum te stappen en daar iets te zoeken om te eten. Voor we het beseffen, zijn we aan het einde van het centrum en zijn er geen restaurants meer. We gaan horen in het laatste restaurant of er nog plaats is, maar ze zijn volzet. Het is Moederdag vandaag in Frankrijk. We kopen een paar koffiekoeken bij de bakker in de straat en gaan een koffie drinken in de laatste bar van het centrum. Waar we jammer genoeg de meest aantrekkelijke bakkerij van de stad voorbijgegaan zijn, komen we uiteindelijk in het minst aantrekkelijke café van de stad terecht. Het ruikt er naar sigarettenrook, er hangt een drukkende warmte, er zitten 2 mannen aan een tafel, de uitbaatster zit er bij. Er wordt de hele tijd gepraat over andere mensen. We mogen onze koffiekoeken opeten bij de koffie. Het wordt een korte stop. Het is niet de stop waar we al 5 uur van gedroomd hadden. Als ze terug een sigaret opsteken, zijn we weg.

We lopen de stad uit. GM stuurt ons een steile straat op, om de D928 wat af te snijden. Gelukkig hebben we geen volle maag, want het wordt direct stevig stijgen . Het eerste deel gaat over asfalt, daarna is het een landbouwwegel, een stuk door het gras, een stuk door het bos. Het eerste deel gaat fors omhoog , daarna komt een stuk dat daalt. Ook niet gemakkelijk. Uiteindelijk geraken we terug op de D928. De baan blijft rustig. We krijgen nog een stevige, lange helling voorgeschoteld.. In Menonval en Callengeville zijn mooie voetpaden aangelegd. Waarschijnlijk hebben ze elektriciteit of kabel in de grond gelegd en op dat moment direct ook een voetpad / fietspad er boven gelegd. Heel fijn om te wandelen. We zien Normandische koeien, Charolaise koeien. We zien windmolens. Het landschap begint op dat van het noorden van Frankrijk te trekken, dat we goed kennen.

Om 16hr30 komen we aan in Foucarmont. Aan het begin van de stad ligt het sportcomplex. Via de satelliet foto’s van GM heb ik gezien dat er wat gras rondom is. We gaan kijken en het is een prima plek om de tent te zetten. Het is de hele dag al fris geweest, een koude noordenwind, soms wat warmer als de zon door de wolken priemt. We zetten de tent, hangen onze schelp aan de tent, eten iets in de tent. Een beetje later begint het te regenen.

Morgen richting Abbeville. De camping ligt nogal ver van het centrum. We hebben nog niet beslist waar we zullen slapen. We willen ook onze kleren kunnen wassen.

We hebben een paar lessen gehad vandaag:

1/ Als iets goeds zich aanbiedt, moet je het grijpen.

2/ We zijn hardleers, want we hadden dit al meegemaakt in Spanje.

3/ Een dorp of stad kan langer zijn dan je denkt, maar kan ook korter zijn dan je denkt.