We hebben slecht geslapen. Koud, klam, blaffende honden, andere geluiden.
Vreemde camping. Geen vakantiegevoel, geen vrijheid blijheid. Misschien omdat er zo weinig volk was.
We staan op met de zon en vertrekken om 7hr50. In Torrelavega houden we een stop bij hotel Cueli voor een ontbijt. We lopen langs de grote site van SOLVAY. Je ziet de grandeur van vroeger: de industrie, de directiewoningen, de school, de arbeidershuisjes.
We stappen stevig door want we willen op tijd in Santander zijn om de veerboot naar Somo te kunnen nemen. Het zijn 28 km tot aan de veerpont. We wandelen op een heel aangename rustige N611 met de typische klimmen en dalingen. Als we de stad naderen, wordt het verkeer veel drukker. Een fietser stopt even omdat hij denkt dat we in de verkeerde richting aan het wandelen zijn. We lopen over de “ramblas” van Santander en zijn net op tijd voor de oversteek van 14hr30. Het is een half uurtje varen. We hebben de stad een beetje aan ons laten voorbij gaan.
In Somo gaan we eerst iets eten want we zijn uitgehongerd na 28 km gestapt te hebben. Het eerste restaurant dat we zien dat open is, stappen we binnen: Pepe y Soly. Blijkt een goede keuze te zijn. Heel lekker eten. Ondertussen bekijken we het vervolg van het parcours. Michel, een zwitser die we in de eerste week ontmoet hadden, had gesproken over de herberg van vader Ernesto. Dat het een belevenis was. Het is een beetje uit de richting en nog 11 km te gaan, maar we beslissen toch om naar daar te gaan. Ik bel even om te horen of er nog 2 bedden vrij zijn. Geen probleem.
Dus vertrekken we rond 16hr voor nog eens 11 km. Het stappen gaat duidelijk beter. We beginnen goed getraind te zijn. We kunnen Somo verlaten langs de CA-141 over een prachtig aangelegd fiets- en wandelpad. Heel fijn om naast elkaar te kunnen wandelen. We hebben de gewoonte om altijd te zwaaien naar de lokale politie of guardia civil auto’s. Pierrick zwaait nu ook naar eentje. Een minuut later is de auto terug gekeerd en vraagt de guardia civil agente of we iets nodig hebben, of er een probleem is. Prachtig.
Zoals te verwachten ligt de herberg van vader Ernesto boven op een berg. Puffend komen we toe. We worden onthaald door Bernard, een Franse vrijwilliger en Nel, de herberghond. We krijgen de kamer van de fietsende pelgrims met ruimte ook voor de karren. Voor ons alleen! We genieten van een warme douche. De kleren van de voorbije dagen gaan in de wasmachine. Om 19hr30 is het reünie met de pelgrims in de ontmoetingsruimte en daarna samen eten. Het wordt een aparte avond.
 |
| Zonsopgang op de camping |
 |
| vroegere Solvay school |
 |
| De richtingaanwijzers veranderen |
 |
| Het mooi aangelegde fietspad bij verlaten van Somo |
 |
| Vanuit de vallei naar de top voor de herberg |
 |
| De grootouders van vader Ernesto, van wie het huis oorspronkelijk was |
 |
| De herberg - allemaal aparte kamers |
 |
| Nel, de herberghond |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten