Het is fijn om thuis te zijn maar we missen het onderweg zijn. We hebben wat de pelegrino blues.
Voor de tuin en het huis is het goed dat er terug een zorgende hand is. Ik heb het gras al een eerste keer afgereden (hoogste stand). Straks nog eens op de lagere stand. Het onkruid in Tilques heeft mooie bloemetjes, maar toch gaan we een beetje kuis houden. Pierrick pakt het onkruid op het terras aan met de gasbrander. De krieken worden geplukt voordat de merels ze allemaal hebben opgegeten. De slaapzak dient als deken voor de siësta. De tent staat in de tuin, om op te drogen, maar we hebben een klein hartje om ze af te breken. De karren staan in de living. We zijn er nog niet klaar voor om ze op te bergen.
|
Het vlas krijgt bloemetjes |
|
Hier komt de St Jacobsschelp |
|
De kriekenboom |
Wat een mooie trip moet het geweest zijn! Hopelijk zijn de pelgrim blues snel over en kijken jullie voorlal met mooie herinneringen terug op de tocht.
BeantwoordenVerwijderenIk ga je mooie verhalen missen ☺️
het was heerlijk om jullie trektocht te volgen. ik zal de foto's en de verhalen missen. zo was ik zelf mee op avontuur. in elk geval dikke proficiat met deze puike prestatie!! x
BeantwoordenVerwijderenWat een prachtige reis, Soe en Pierrick! Met een natje en een droogje, de nodige bleinen en af en toe teveel gegeten 😄. Knap gedaan, proficiat!!
BeantwoordenVerwijderenvergeten mijn naam te zetten😬
Verwijderende pelegrino-blues... wat een mooi woord. Het woord kende ik nog niet, maar het gevoel des te meer.
BeantwoordenVerwijderen