Hercule* en Juno* en Vili op stap: 03 juni 2022 Nielles-lès-Bléquin camping

We hebben niet goed geslapen op de camping. Het was heel vochtig, klam. Misschien ook omdat we geen douche hadden kunnen nemen.

We zijn wakker met de zon en de vogels. Om 6hr30 vertrekken we op de camping. In Lumbres, op 5 à 6 km, is een bakkerij en een bar. We moeten vandaag maar 21 km doen tot in Tilques. Om 13hr30 gaat het gemeentehuis open en kunnen we er onze laatste stempel halen. Dus wandelen we op ons gemak. We hebben tijd. We nemen de langere, rustigere route naar Lumbres. Het is mooi, wandelen als de zon opkomt. Rond 8hr zijn we in Lumbres. We passeren aan de bakkerij, waar we 4 koffiekoeken kopen. Daarna wandelen we naar de bar tabac, op de markt. Het is markt die dag en daardoor is de bar open vanaf 7hr30. Anders opent hij pas om 9hr. We hebben geluk vandaag. Er is al wat volk in de bar. Ze zijn geïnteresseerd in ons avontuur, ze zijn vol bewondering. Ze stoppen niet met te zeggen hoe knap ze het vinden. We bestellen koffie. En nog één. Ook al is hij niet lekker. We hebben ondertussen gemerkt dat de cafeïne echt helpt om gemakkelijker te stappen. We mogen onze koffiekoeken opeten in de bar. Na een half uur gaan we weer op stap. We lopen vanuit het zuidwesten richting Tilques. Een streek die we niet kennen. We zien een haas in een wei. We wandelen over asfaltwegen, landbouwwegen. In Quelmes passeren we een installatie die methaan gas recupereert uit mest. Daarna komen we toe in Zudausques, een verzorgd dorp, goede voetpaden, een mooie kerk én een taverne. Vandaag stoppen we in alle tavernes die we tegenkomen op onze weg. Om het avontuur zo lang mogelijk te laten duren. Voor de taverne “La troussebière” staan elektrische fietsen en een elektrische auto die kunnen gehuurd worden. We bestellen een cola en geraken aan de praat met de uitbater en een andere man in de bar. Ze willen het toerisme in de regio ontwikkelen . De uitbater overweegt om ook slaapplaats aan te bieden in het gebouw. De taverne ligt op het parcours van de Via Francigena, een oude pelgrimsroute van Canterbury naar Rome. We zeggen dat we altijd slaapplaats willen aanbieden bij ons in Tilques voor voorbijtrekkende reizigers. Het is een gezellige plek. Een kip wandelt binnen in de bistro. De uitbater heeft ook een klein winkeltje gemaakt aan het gebouw. Zo’n initiatieven zijn perfect om een dorp meer leefbaar te maken. Rond 10hr30 vertrekken we terug. We zitten op 5 km van Tilques, op 8 km van ons huis. Het laatste stuk gaat door de velden. Rond 11hr30 komen we toe op de departementale weg die door Tilques loopt. We zoeken een restaurant om eerst nog iets te eten voor we naar het gemeentehuis gaan. We hebben alle tijd.

Tegen 13hr30 zijn we aan het gemeentehuis. De secretaresse, die we ondertussen al wat kennen, is verrast om ons te zien toekomen met onze karren. Ze heeft nog nooit een stempel van Tilques in een Compostela boekje moeten zetten. We zeggen haar dat we heel blij zijn met de voetpaden in Tilques. Prima om te wandelen. Tot aan de kade is het nog 2,5 km. We maken een foto voor het gemeentehuis, eentje voor de kerk van Tilques, eentje voor le Château de Tilques, eentje voor le Château d’Écou, eentje aan de boot, eentje thuis. Het is fijn om thuis te zijn, maar het voelt vreemd aan. We doen een toer in onze tuin. Gelukkig heeft Fernand, de buurman, het gras af en toe afgereden. De bloemperken hebben aandacht nodig. Onkruid groeit altijd beter dan aangeplante bloemen. We zetten de boiler in gang. We verfrissen ons wat, steken was in de wasmachine en gaan boodschappen doen. Met de wagen. Na zo vele kilometers op de baan gewandeld te hebben en de zwakke weggebruiker geweest te zijn, besef ik nu hoe belangrijk het is om rustig, aandachtig, correct te rijden op de weg.

Terug thuis genieten we van een zalig warm bad, van een eenvoudige salade met kaas en hesp, van yoghurt. Nu voelen we de vermoeidheid. De focus is weg.

Op tijd in bed.