8 oktober 2024 Tournehem-sur-la-Hem - Tilques

 Het heeft geregend tijdens de nacht. Er was veel wind.

Vili heeft niet zo goed geslapen. 

Om 7hr zijn we wakker. Om 8hr10 vertrekken we. Het stijgt direct over een landweg.

Op het volgende stuk wandelen we over veel asfaltwegen. Het tempo gaat dan duidelijk de hoogte in. We komen geen enkel dorp tegen.

In de buurt van Difques ontmoeten we 4 gepensioneerden die elke dinsdagochtend een wandeling van 10 km doen. We komen er ook een groep jagers tegen.

Rond 11hr15 komen we aan bij de kapel van La Cormette. Die kennen we. Deze kapel hebben we 2 jaar geleden ontdekt, op onze laatste etappe van Compostela naar Tilques. De kapel is dicht. We zijn bijna thuis nu. Hier verlaten we de via francigena en gaan we richting Tilques. We wandelen naar de hoofdbaan en gaan een koffie drinken in de bar / tabac / PMU. We wandelen verder naar het gemeentehuis voor onze laatste stempel aan het gemeentehuis, maar het is gesloten. We wandelen verder naar huis. Om 13hr komen we toe aan onze boot.

Deel 1 van ons avontuur zit er op.

In de lente - zomer 2025 willen we de etappes van de col St Bernard doen.

In de lente 2026 willen we het vervolg doen van Tilques naar Rome.

Het was een prachtig avontuur. Fijn om het met onze nieuwe hond, Vili, te doen. Fijn om dit samen te doen.

Het was een week leven op het ritme van de natuur. Opstaan met de opkomende zon, gaan slapen met de ondergaande zon. Een week met prachtig weer. Een week dat we elke spier in ons lijf weer gevoeld hebben. Een week van zweten en puffen. Een week van fijne ontmoetingen. 

7 oktober 2024 rand bos Guînes - Tournehem-sur-la-Hem

 Het heeft geregend tijdens de nacht.

Om 7hr zijn we wakker. 

Om 08hr10 vertrekken we richting Licques. 

Het pad is goed aangeduid in Frankrijk, zowel met via francigena bordjes als met de rood/wit markeringen van de GR145. Het pad gaat door het weidse glooiende landschap van deze regio. We willen Vili los laten lopen, maar zien dan een waarschuwingsbord staan voor "tularemie". Er wordt aanbevolen om je huisdier aan de leiband te houden. We komen een dame tegen die maïskolven aan het zoeken is in een afgereden maïsveld. In Frankrijk is het nog steeds een gewoonte om overschotten te verzamelen in de afgereden velden , "glaner": aardappelen, maïskolven,...

Rond 10hr30 komen we aan in Licques. De bakker is open en we kopen wat croissants en  chocoladekoeken. De bar / tabac / PMU is open. Er zit veel volk. We mogen met Vili binnen en genieten van een warme koffie en de koffiekoeken. Een croissant voor Vili. De chocoladekoek voor ons. Vili krijgt een kommetje water en een hondenkoekje van de dame achter de toog. 

Na een half uur pauze vertrekken we terug. Volgens google maps is er een kleine superette in het dorp, maar blijkbaar hebben we ze niet opgemerkt. Het parcours stijgt weer stevig. Ik moet vaak aan Sander denken die hoogtemeters bijeen huppelde in zijn avontuur, terwijl wij aan het zwoegen zijn bij een paar stijgers. Het gaat al beter dan de eerste dag.

Rond 13hr houden we een pauze in Yeuse. Een klein gehucht, met een tafel op een graspleintje, een kapel van notre dame de Lourdes, én ferme Maillard, waar ik gelukkig wat te eten vind. Ik koop er wat paté en rillette, de eigenares is zo vriendelijk dat ze me ook wat brood en wat noten toesteekt. Fijn. Die goedheid. 

Daarna wandelen we verder richting la Chapelle de St Louis. Dit is een stukje dat ik ken. Ik heb hier al gewandeld met Greet en haar dochter Griet. Het is ook een favoriete plek van een Belgische fotograaf en van Veronique D. Rond 14hr45 komen we toe aan de ruïne van de kapel. Het is er weids. Het zou een prachtige bivak plek zijn. Maar weer eens staat er een bord dat dit niet mag. Jammer toch. Een regio zou misschien meer floreren als we gemakkelijker kunnen wandelen en slapen waar de natuur ons ertoe uitnodigt.

Het is nog vroeg en we wandelen verder, door het bos, richting Tournehem-sur-la-Hem. Ik weet dat daar een café is aan het gemeentehuis en volgens google maps zou dit open zijn. Eerst stijgt het weer, om daarna te dalen. De constante in het trekkersverhaal. Rond 16hr komen we aan in Tournehem-sur-la-Hem en we hebben geluk. Café de la mairie is open. Nicole is zo vriendelijk dat ze ons ook een sandwich wil klaar maken. Pierrick bestelt 4 sandwiches met hesp. Nicole heeft er verse sla en tomaatjes en augurken tussen gedaan. Heerlijk. Vili eet de 4 schellen hesp en een sandwich. Ik 1 sandwich, Pierrick 2 sandwiches. Nicole komt wat praten met ons, dat er af en toe pelgrims passeren, meestal buitenlanders, zelden Fransen. Ze heeft sinds 2006 een "livre d'or" voor de pelgrims, waar ze vraagt om iets in neer te schrijven. Ook wij laten een woordje achter, in het nederlands. Een fijne, lieve dame. Niet zo jong meer.

Zoals steeds trekken we daarna het dorp uit om een plek te vinden in de natuur om de tent te zetten. In een afgereden veld vinden we een vlak stuk gras. Rond 17hr zetten we de tent, in de buurt van de chemin de St Omer. We naderen onze eindbestemming. Vili is moe. Hij wil in de tent. Op de slaapzakken gaan rusten.

Om 18hr zit iedereen in de tent.

6 oktober 2024 Wissant - Guînes

 Er was veel wind tijdens de nacht. Ik was wakker geworden door het klapperen van de bache rond de karretjes. Ik was bezorgd dat ik de bache niet goed had vastgemaakt onder de wielen. Uiteindelijk is Pierrick uit de tent gekropen om te kijken of het zeil rond de karren goed zat. Vili heeft ook niet goed geslapen. Hij was onrustig tijdens de nacht. Waarschijnlijk waren er veel dieren in de omgeving.

Rond 7hr zijn we wakker, beginnen we aan het inpak ritueel (ik het slaapgerief, Pierrick de tent), en om 8hr10 vertrekken we. We zitten op de hoogtes rond Wissant. Het zicht is prachtig. We wandelen over le mont du coupole. We komen een ruiter tegen, een wandelaar met golden retriever. Nu we naar het binnenland trekken wordt het rustiger en kan Vili terug los lopen. We blijven zicht hebben op de kustlijn.

Rond 9hr40 komen we aan in Hauteville waar het café nog dicht is. Dus trekken we verder. Om 11hr20 komen we aan in Landrethun-Le-Nord waar het restaurant nog dicht is. We kopen een paar koffiekoeken en een brood bij de bakker en eten ze op aan de trappen van het gemeentehuis. Om 12hr opent het restaurant. Ik ga een koffie en cola vragen en dan trekken we verder. Richting Guînes. Aan het kerkhof vullen we de bidon eerst nog met water. Het is vrij warm.  Genoeg water hebben is zo belangrijk. Zeker voor onze hond. In Guînes is een camping. We bellen naar de camping om te horen of ze open is, maar blijkbaar is de camping dicht. Dus volgen we het via francigena pad tot aan het maison forestière van Guînes. Een prachtig parcours door het bos, het foret domaniale de Guînes. Veel slijkerige paden, hard zwoegen, op sommige stukken moeten we de karren dragen. We komen een moeder en zoon uit Wachtebeke tegen op onze weg. Zij zijn de GR 128 aan het stappen. Mooi om te zien.

Rond 15hr komen we toe aan het maison forestière van Guînes. Er zijn meer wandelaars hier. Er is een parking. Dit is het einde van een etappe volgens de via francigena gids. We vinden het te vroeg om de tent te zetten. Er is te veel volk ook op deze plaats. Dus trekken we verder. De volgende etappe gaat richting Licques. Het gaat verder door het bos. Het blijft stijgen. Rond 16hr begint het donker te worden. We zitten nog steeds in het bos. Rond 17hr wordt er regen voorspeld. Uiteindelijk geraken we rond 16hr30 uit het bos. We vinden direct een stukje gras naast een electriciteitspyloon. We stoppen, zetten de tent. Iedereen is moe. We hebben nog een blik cassoulet in de kar zitten. Wij eten de bonen, Vili eet het vlees, samen met zijn brokjes. 

Om 18hr iedereen in de tent. De regen is er.