vrijdag 22 november 2013: Ribadeo - San Xusto: 24 km

Wat een nacht.
De hele nacht heeft het geregend.
Om 6hr stopt het met regenen.
Tijdens de nacht heeft Pierrick zijn kleren opgehangen onder het portaal van het kapelletje om wat te drogen.
Alles is vochtig: kleren, kousen, schoenen, jas.
We vertrekken rond 8hr30.
We merken het niet dat we Hercule zijn bal in het gras laten liggen.
We houden een stop in de stad voor een warme koffie en een bocadillo.
We wandelen verder langs het officiële tracé.
De zon schijnt!
Het gaat goed met de honden. Hun eten is bijna op.
Onze honden zijn trouwe Platinum eters.
We dachten om de auto (met hun eten) op te halen in Santander, maar aangezien het stappen goed gaat, en we nog maar 1 goede week te gaan hebben, beslissen we om eten onderweg te kopen voor hen. Als ze honger hebben, zullen ze wel alles willen eten, hopen we.
We lopen over een mooi parcours.
De honden zijn tevreden.
Het blijft  zwoegen voor ons.
De hellingen zijn altijd veel steiler op de kleine weggetjes dan op de grotere wegen.
Op een bepaald moment moeten we door een bos waar ze aan het pad aan het werken zijn met een grote graafmachine. Het is afzien.
We weten dat we een goed stuk te stijgen hebben gedurende 2 à 3 dagen om dan op een plateau te komen.
Rond 15hr30 komen we aan in San Xusto, waar een kapel is, maar ook een herberg tegen onze verwachting in.
De herberg is ondergebracht in de vroegere kleine dorpsschool.
We proberen toch nog eens om te vragen of we de tent naast de herberg mogen zetten.
"Geen probleem" zegt de dame eenvoudig aan de telefoon.
"En kunnen we ons eventueel douchen in de herberg?" vraag ik.
"Geen probleem" zegt ze.
"Maar de deur is dicht" zeg ik.
" Neen, neen, ze is open".
Inderdaad, de deur is open. Net zoals in La Caridad.
De herberg is proper.
Jammer genoeg heeft iemand de electriciteit afgezet, zodat er geen warm water is.
We zetten de electriciteit en de boiler op, maar vrezen dat het nog even zal duren eer het water warm is.
We zetten de tent op en profiteren van het laatste streepje zon om alles wat te laten drogen.
We gaan naar de bar in het dorp om iets te eten en te drinken.
Het restaurant gaat niet meer open.
Het enige dat ze ons kan aanbieden is een bocadillo met ham. Olé.
Hercule heeft een snijwonde aan zijn linker voorpoot. Waarschijnlijk heeft hij zich gekwetst op de bosweg waar de machine aan het werken was. Er zat veel leisteen in de ondergrond.
Om 19hr begint het te regenen.

ons kapelletje San Miguel in Ribadeo

vertrek uit Ribadeo

een zeldzaam caminopaaltje waar de kilometerstand nog niet was afgehaald 

genieten van de zon na de regendag van gisteren

en een half uur later terug schuilen voor de regen

de herberg in San Xusto